Op zaterdag 1 maart is de eerste toertocht “Kouwe Fleike tocht”  gevaren. Er waren in totaal 16 aanmeldingen. Nanne, de organisator, had het idee opgevat om de route op de fiets te begeleiden, zodat er geroeid kan worden in 3 C4-boten. De weersverwachting is goed met windkracht 2 NNO bij een temperatuur van 2-8 gr  C. Bijna iedereen is aanwezig  om 9:30 uur onder het genot van een kopje koffie of thee met koek. Door Nanne worden de aandachtspunten doorgesproken, zoals route, mee te nemen spullen (spons, geitepen, kussen, 1^e hulp kit, roeispaan etc.). De captains wisselen hun telefoonnummers uit voor communicatie tussen de boten.

Om 10:00 uur worden de boten klaargemaakt door de bemanning. Op het laatste moment wordt René, als laatste deelnemer, afgezet. Om 10:30 uur is de afvaart van de drie boten. De Wijde Vaart (Lida, Derk Jan, Coosje, Ronald en Michiel), de Ammerswiel ( Henk, Dirk, Annemiek, Tinie en Wini) en de Vier Winden (Jaap, Mirjam, René, Marije en Karin). De Vier Winden raakt enigszins achterop door onvoorziene sanitaire stops. Het weer is prima, ideale roeiomstandigheden. Ondanks dat de route vooraf besproken is, is er toch enige twijfel bij de te volgen route. Gelukkig staat Nanne op de cruciale plaatsen om aanwijzingen te geven en ondertussen ook foto’s te maken.

De route bestaat vooral uit rechte stukken, breed vaarwater en hoge bruggen. Het water in het kanaal is hoger dan de omliggende polder. De auto’s en fietsers zijn vaak nog net zichtbaar. Het uitzicht is uitgestrekt, zeer rustgevend.

In Schermerhorn wordt aangelegd voor een korte pauze om de benen te strekken en een broodje te eten. We liggen iets achter op schema en besluiten na een korte pauze weer te vertrekken richting de lunchplaats in Ursem. De Vier Winden vertrekt als laatste met stuurvrouw Karin die haar eerste stuurmanskunsten mag vertonen. Dat gaat prima na enige instructie en oefeningen. De  afstand bedraagt 8 km en vooral het laatste stuk na de bocht bij Avenhorn is een kleine beproeving.

Om ongeveer 14:00 uur leggen we aan bij Eetcafé Halfweg voor een verdiende lunch. Het café zit bomvol en de afhandeling van de bestelde gerechten duurt wat langer. Er wordt uitbundig meegezongen met een verjaardagslied van een andere groep. Na een smaakvolle lunch, uitgerust, en vol goede moed, zijn we gereed voor het laatste stuk. De Vier Winden vertrekt zoals gewoonlijk weer als laatste. Na enkele kilometers valt opeens de Ammerswiel stil i.v.m. brandstofproblemen bij een bemanningslid. Dit geeft de Vier Winden de kans om nu als 2^e boot te gaan varen. In de middagzon liggen meerdere wilde eenden paarsgewijs in het zonnetje aan de rietkraag te genieten.

Om 17:00 uur leggen we aan bij het vlot van OSSA. De boten en spullen worden weer opgeruimd. Nog even nazitten in de kantine onder genot van een drankje en lekkernijen. Een geslaagde dag waarbij de naam van de tocht niet helemaal is uitgekomen: we hadden geen last van kouwe fleike.  

Jaap

Wini, Steven, Nicolette, Maud, Bianca en Arie

Rudy heeft het bovenstaande 50 jaar OSSA-logo ontworpen dat op alle uitnodigingen is gezet. We hebben er ook twee vlaggen mee laten bedrukken. Één vlag wapperde tijdens festiviteiten fier aan de mast bij het vlot en een vlag hing lange tijd in de oude en later in de nieuwe kantine.

Het jubileumjaar ligt al weer ruim achter ons, en we zijn ons 51^e verenigingsjaar ingegaan. De commissie kijkt tevreden terug op het afgelopen jubileumjaar. We bedanken iedereen die meegeholpen heeft en bij de activiteiten aanwezig was. Een terugblik:

zaterdag 27 januari: 1^e paal met toost en aansluitend een ‘verlate’ nieuwjaarsreceptie. Het is Siebo en Erik gelukt de eerste pa(a)l(en) te slaan, de hamers hebben een mooi plaatsje gekregen in de nieuwe kantine.

zaterdag 10 februari: een verrassende winterwandeling over de Sluiskade/Oosterdijk (langs ons roeiwater) richting de Langebalk en terug over de volkstuinen Potjesdam/De Koog/Winterkoning (Zuid-Scharwoude), Lepelaar en Dorpsstraat in Broek op Langedijk. Snert toe!

vrijdag 8 maart spelletjes/caféavond met o.a. Bingo – Uno (?) – Darts (koppel) – Sjoelen. Verrassende ingebrachte prijzen bij de bingo. Bij het darten ging het er fanatiek aan toe. Het koppel Wini/Steven legde het in de finale af tegen Frans/Nancy.

zaterdag 23 maart: onder de noemer ‘landroeien’ een zeer sportief ergometerevent onder de enthousiaste leiding van Bianca. Het gebeuren duurde de hele dag, van 8 tot 8. En het heeft ook flink geld opgebracht voor de aankleding van de ergometerruimte. Gedurende de hele dag was er aanloop van belangstellenden.

zaterdag 13 juli: de Ossianendag, met meer dan 50 deelnemers. We konden al terecht in de nieuwe kantine en keuken! Een heel leuk gebeuren (we zijn een half uurtje later begonnen vanwege slecht weer aan het begin van de dag), een spel met jeugdfoto’s van OSSA-leden, een bal/hindernisspel, een filmopdracht, een door de verschillende teams roeiend af te leggen parcours. Het spel waarbij je op de ergometer ogenschijnlijk makkelijke vragen moest beantwoorden, was best moeilijk. Tussendoor een gezonde lunch. We hebben veel enthousiaste reacties ontvangen over deze dag.

zaterdag 9 november: de opening van het nieuwe clubgebouw door olympisch kampioen skiff Karolien Florijn en wethouder John Does! Veel gasten, leden en oud-leden, receptie en ’s avonds een feestelijk diner.

En dan is er tussendoor op 26 oktober in overleg met Tom van Straaten en Kanowaard nog een burendag georganiseerd. We hebben bijna 300 uitnodigingen in de direct omliggende straten in Broekhorn en aan de Sluiskade verspreid. Maar de belangstelling loonde de inspanningen en kosten waren er eigenlijk niet.

Het organiseren van alle evenementen konden we niet alleen. We hebben veel hulp aan leden gevraagd en gekregen. Ook spontaan. Er werd regelmatig op zaterdagochtend vergaderd. Soms zaten tentamens, vakanties etc. in de weg. Tientallen e-mails en al sinds eind oktober 2023 werkelijk honderden app-berichten gingen over en weer. Voor de gratis activiteiten hebben we van het bestuur budget meegekregen en op aanraden van Henk Bekker heeft Nicolette bij de Stichting Nut nog een subsidie voor jubilerende verenigingen weten binnen te slepen. En soms ging het wel eens stroperig, kwamen we voor lastige beslissingen te staan of zat het niet allemaal mee. Maar we konden elkaar altijd weer helpen, opbeuren als het eens wat tegenzat en losten het altijd weer op.

We hopen dat u genoten heeft van het jubileumjaar!

Gelukkig niet de laatste toertocht van Herman

De toercommissie heeft in 2024 het aantal toertochten op een laag pitje gezet vanwege de nieuwbouw van ons mooie clubhuis. Na de opening heeft de commissie een inhaalprogramma opgesteld. Zo verzamelen zich op zaterdag 28 december om 10.00 uur 24 Ossianen voor de oliebollentocht naar Alkmaar. Het is kil en mistig weer en er staat een zuiden, gelukkig niet al te stevige, wind. Door harde wind en regen ging de Sinterklaastocht op 7 december helaas niet door. Nu kunnen we wel uitvaren en is het zicht voldoende.

Nanne houdt de inleiding over de tocht, vertelt over de moeilijkheid bij de verschillende bruggen en telt vijf keer tot vijf om de bootindeling te maken. Er gaan vier C4-en het water op en de Rietland. Met Coosje, Arie en Monique zit ik in de Rietland, die als laatste boot het water op gaat. In konvooi varen we richting Alkmaar. Coosje is onze eerste stuur. Bij de Nollenbrug wisselen de boten van stuur, een aantal vieren doet dat op het water. Wij niet, wij meren af. Ik neem het roer van Coosje over. We varen verder in zuidelijke richting onder de Kraspolderbrug door. Bij de Omval stokt onze voortgang. De kraag van de bakboordriem van de boeg zit los. Arie en ik kennen een woonbootbewoner die ons kan helpen met gereedschap. De woonboot van deze bewoner (oude collega) ligt aan stuurboord, een klein eindje verder langs het Noord-Hollands kanaal. We minderen vaart bij de betreffende woonboot, maar het is niet de oud collega die reageert. Haar zoon komt naar buiten en helpt ons met een schroevendraaier. Hij heeft de woonboot van zijn moeder overgenomen en mag hier blijven liggen. Zijn moeder is trouwens op deze dag jarig, hij gaat er zo naar toe. Arie feliciteert hem en vraagt of hij de felicitaties en groeten namens ons wil overbrengen. In de tussentijd heeft Monique de kraag gerepareerd en kunnen wij onze tocht vervolgen.

Alle andere boten zijn al uit het zicht. Wij gaan nabij de Schelphoek bakboord uit, de ophaalbrug onderdoor, naar de Baansingel. Het vaarwater is er smal door de woonboten aan bakboord en de boten aan stuurboord. We manoeuvreren ons door het water en komen op de Singel. Daar zijn twee jongens met hun vader aan het street-vissen. Helaas hebben ze nog niks gevangen. Na de molen van Piet zien we de OSSA-vloot liggen.

Wij meren als laatste aan voor de wandeltocht naar de oliebollenkraam naast de Grote Sint-Laurens kerk. Daar stellen we ons heel gedisciplineerd in een rij op om onze warme oliebol met veel suiker in ontvangst te nemen. Nanne rekent alle oliebollen af. En dan is er warme chocolademelk. Opgewarmd en meegenomen door Karin en Ronald in grote thermosflessen. Heerlijk drinken we dat op het Canadaplein op. Een sanitaire stop doen de meesten van ons in de bibliotheek aan het plein. Gezien de temperatuur blijven we niet lang hangen. We gaan weer terug naar de boten en varen verder langs het Bolwerk en het Stadskantoor tot de afslag naar de Hoornse Vaart. Bij de ARZV wisselt iedereen van stuur en vaart vervolgens terug naar OSSA. Daar komen we omstreeks 14.00 uur aan en praten nog gezellig na.

Als ik Herman na afloop vraag of dit zijn laatste tocht is geweest, antwoordt hij monter ontkennend. Veel leden hebben erop aangedrongen dat hij blijft. Hoewel hij zijn lidmaatschap in november heeft opgezegd, heeft hij in het reglement gevonden dat hij senior-lid kan zijn. Hij heeft zich weer aangemeld en voelt zich zo verbonden met de vereniging. Hij kan weer blijven roeien en hoopt dat met een zekere regelmaat te doen op zaterdag en de woensdagmiddag.

Het was een mooie tocht. Nanne bedankt voor de organisatie en Karin en Ronald voor de heerlijke chocolademelk.

Derk Jan  

Drie marathons in vogelvlucht: Groene Hart, HORZOL en Midwintermarathon

Verslag door Coosje

Ook marathon roeien moet je een keer gedaan hebben!

Dus ik ging geheel blanco deze uitdaging aan, ook al klonk 58 km roeien wel wat stressvol.

De eerste was 28 september, de Groene Hart marathon, vanuit Alphen aan den Rijn. Een prachtige tocht door het groene hart, 
over de Kagerplassen, langs oude huizen van Warmond en Oegstgeest, en door de grachten van Leiden.
In Leiden werd er een pauze ingelast voor de lunch en oom even benen te strekken.
Het vraagt soms veel stuurmanskunst: bruggetjes, scherpe bochten, de wind die je onverwachts de verkeerde kant (in het riet) op blaast.
Een bijkomende moeilijkheidsgraad is wat mij betreft het wisselen van stuurplek!
Om de 20/30 min. wordt er een ingewikkelde dans uitgevoerd, met allerlei kreten: veilig boord houden, laag blijven, ga zitten, opschieten.......! 
Elke keer was ik weer opgelucht dat we allemaal weer veilig verder konden roeien.
Na ruim 6 uur hadden we mijn eerste marathon afgerond. We hebben wind, regen en zonneschijn gehad. We kregen natte voeten, pijnlijke benen, en een houten kont, maar we zijn heel voldaan.
Uit de boot komen gaat wat moeizamer, en na het weer reisklaar maken van de boten, een lekkere warme douche en een pizza, ben je heel tevreden! 

HORZOL marathon 13 oktober.

Dat is dan echt een thuiswedstrijd! 
54 km door het West-Friese landschap. Dit keer in een vrouwenboot, een andere manier van wisselen in de boot en veel wind, wat resulteerde in moeilijkheden bij het loskomen uit het riet!
Regelmatig moesten we vallen en slippen bij de vele lage bruggetjes, en alle bochten. 
Geweldig dat er dan overal vrijwilligers staan die je aanmoedigen, aanwijzingen geven, de tijd waarnemen.....
We kregen een heerlijke maaltijd, na de welverdiende warme douche.

Midwintermarathon 21 december.

De marathon door het landelijke gebied rond Amsterdam, Weesp, Abcoude, Ouderkerk aan de Amstel en dan nog een ronde van 20 km door Amsterdam, wat een hele belevenis is.
Met een groep van 12 roeiers hebben we deze tocht beleefd. Ook dit keer stond er veel wind en in de middag viel er ook regelmatig wat vochtigheid uit de lucht. Vooral in Amsterdam was veel te zien. Gelukkig hadden we een goede gids, dank Peter, aan boord. Voor de namen van torens, bruggen, wie waar heeft gewoond etc...... 
Ook deze tocht kostte ons ruim 6 uur. Het bekertje chocolademelk met rum smaakt dan heel goed als je er eindelijk bent.
Ook hier kregen we weer een heerlijke maaltijd, na het reisklaar maken van de boten voor de thuisreis. 

Wat is de conclusie na deze drie marathons?

• Het is een leuke manier om door het hele land mooie afstanden te roeien
• Veel gezelligheid en saamhorigheid op zo'n dag: het op - en afriggeren, boten versjouwen....
• Eigenlijk valt de afstand best mee....
• Dat een marathon bij elke club staat en valt door de enorme bijdrage van alle gemotiveerde vrijwilligers die een enorme klus klaren
• Dus als laatste iedereen hartelijk dank voor het organiseren, rijden van boten wagens, het enthousiasme..... 

Tot de volgende marathon!

Coosje Pennink