Saar Roei Festijn
Deze zomer was de bestemming voor de buitenlandse roeiweek Mettlach aan de Saar.
Het roeien daar is echt fantastisch door het brede, gladde water.
We verbleven in een ruim, enigszins gedateerd verblijf dat echter alles had wat we nodig hadden.
Eigenlijk zou dit een korte samenvatting kunnen zijn, maar er zijn toch een aantal dingen die het waard zijn om te delen.
Zo hadden we niet één, maar twee jarigen tijdens de week.
Ten eerste Frans, die de respectabele leeftijd van tachtig jaar heeft bereikt.
Jammer dat de groep die nog op het terras zat heel erg luidruchtig was zodat hij op z’n ouwe dag moeilijk in slaap kon komen.
We gaan maar een beetje voorzichtig met hem doen.
En voor Aldert zongen we ook, maar hoe oud hij is… ik schat ergens tussen de 48 en 49 jaar.
Aldert nam ook de taak op zich om de afwasmachine te bedienen. Na een paar opstartproblemen ging het hem geweldig af.
Het was mooi om te zien hoe soepel hij de rest van de week met deze krachtstroommachine omging en hoe hij zijn team op een heel natuurlijke manier aanstuurde. Schitterend.
In de ochtend heb ik gezien hoe je een ontbijtje snel wegwerkt.
Nico en Nel, die met de camper een nachtje langskwamen, hebben daarvoor hun eigen manier. Ze weken de granen de avond ervoor in, zodat ze ’s ochtends alleen nog wat ‘bedorven’ melk erbij hoeven te doen en dan weggooien. klaar is Kees!
Maar natuurlijk hebben we ook geroeid.
We maakten onder andere een prachtige tocht naar Saarburg, heen de ene dag, en de volgende dag weer terug. Onderweg passeerden we twee sluizen, één van elf meter en één van veertien meter. Dat is best hoog!
Het was wel de bedoeling dat we door de open sluisdeuren gingen, maar bij twee boten ging dat niet snel genoeg, en de deuren gingen dicht! Gelukkig belde René in zijn perfecte Duits even met de sluiswachter, die de deuren gelukkig nog even open deed.
Grappig om daarna de verschillende meningen te horen over die sluiservaring.
Wat het weer betreft: we hebben weinig regen gehad tijdens het roeien, op één keer na toen we in een haventje stopten voor een drankje.
Toen barstte een bui los met een flinke onweersklap, wat de terugreis onzeker maakte. Toch werd het weer beter, en één boot waagde het om terug te roeien.
De bemanning van de tweede boot twijfelde wat langer, maar besloot toen toch ook te gaan, ondanks dat de auto's al onderweg waren om ons op te halen wat afgesproken was. Oei .niet goed bij nagedacht, we wilden zo graag roeien!
De derde boot werd ‘s avonds terug geroeid
Er staat mijn aantekeningen ook iets over veel gelachen… maar in welke boot was dat ook alweer?
De plaspauzes waren soms een uitdaging, met die hoge rotsachtige walkanten, maar Aldert had de gouden tip: het commando “laat lopen” letterlijk nemen!
Niet vergeten om na het roeien de boot even uit te sponsen.
Tip voor alle Ossa roeiers?
Er was helaas ook een minder leuk moment: er werden pinpassen van de kamers gestolen, eerst van Derkjan en Annemiek, later ook van Henk en Lida.
Gelukkig was er niet heel veel gepind maar het geeft een hoop rompslomp.
Ook was er een incident met Ronald, die op de laatste ochtend in de slaapkamer opgesloten werd , waarschijnlijk waren z,n kamergenoten hem even zat!
Gelukkig voor hem dat hij chauffeur was, dus hij kon niet gemist worden.
Al met al was het een fantastische week, en waarschijnlijk ben ik nog veel andere leuke momenten vergeten te noemen.
Mijn dank gaat uit naar reisbureau MoBi, en in het bijzonder naar Michael en Dick, voor hun tijd en inzet bij de organisatie van deze reis.
Ook wil ik Annemiek, DerkJan, René, Ronald, Tinie, Frans en Lida hartelijk bedanken voor de heerlijke gerechten die ze voor ons hebben bereid.
En natuurlijk kan het culinaire hoogtepunt van de week, het opwarmen van de pizza’s door Henk en mijzelf, niet onvermeld blijven!
We kijken allemaal met plezier terug op een geslaagde en gezellige week.
Groeten
Dirk