Op de open dag van OSSA op 14 april zat ik voor het eerst van mijn leven in een roeiboot. 175 dagen later om 2 uur in de middag lag ik samen met Mariska, Pauline, Krista en Ard te wachten op het startschot van onze eerste roeiwedstrijd: de Amstel-Drecht Regatta!

De dag was vroeg begonnen. Om 8.15 uur stonden we met z’n allen bij de vereniging, want wij vier beginnelingen waren niet de enigen die zich hadden klaargestoomd om 4 km full speed te racen. Ilya, Mees, Rudy, Ard, Bianca en Nancy stonden ook ingeschreven; de heren in heat 1, de dames in heat 2.

Alle schroefjes los, riggers van de boot, alle schroefjes weer vast, zitjes eraf, stoeltje, stuurtje en riemen mee, boot op de boottrailer en op naar Uithoorn waar de wedstrijd plaatsvond bij roeivereniging Michiel de Ruyter. En daar aangekomen, boot van de trailer, schroefjes los, nou ja, je begrijpt hem 😉.

Ondertussen begonnen de zenuwen wat op te lopen. Om in de woorden van Mariska te blijven: ‘Waar ben ik aan begonnen?’ Pauline werd ondertussen steeds wat stiller, want zij had eigenlijk gewoon ziek in bed moeten liggen, maar wilde de groep niet laten zitten, dus stond daar toch!

De mannen beten het spits af. Rudy en Ard zaten samen in de boot en Ilya en Mees vormden een duo. Voor wie het parcours niet kent, de Amstel-Drecht slingert wat door de natuur en halverwege de route ligt de Vrouwenakkerse brug. Flinke uitdaging dus als je geen stuur hebt, maar dit zelf moet regelen. Tijdens het aanmoedigen hebben we dan ook een boot gezien die een noodstop moest maken, omdat het land opeens wel heel dichtbij kwam. Ook bij Ard en Rudy werd het op een gegeven moment wat krap. Wij als toeschouwers schreeuwden de longen uit ons lijf om ze te waarschuwen, maar de afstand was te groot en ze hoorden ons niet. Gelukkig hadden ze het net op tijd zelf door en werd er snel gecorrigeerd.

Toen was het tijd voor heat 2 met in D2X de OSSA vertegenwoordiging door Bianca en Nancy en in blok DC4* ‘onze boot’ (Wijde Vaart) met nummer 78. Rustig naar de start geroeid, daar nog even wat gedobberd, slagje op bakboord, slagje beide riemen, nog maar eens een slag op bakboord, want er stond best wat wind. Deze boeg kon af en toe dus nog even aan de slag terwijl nummer 2 in de boot (Krista) nog wat yoga poses deed 😊. Natuurlijk ook een beetje de concurrentie gecheckt: een boot van NRV De Meije en Michiel de Ruyter. MdR bleek ook voor het eerst een wedstrijd te roeien. En toen werden we omgeroepen en was het moment daar! 175 dagen getraind voor dit moment 😉. We hadden een vliegende start en Ard deed het fantastisch als stuur en coach. Al tellend begeleidde hij onze slag en als de trap wat minder krachtig werd, legde hij daar de focus op. Was ik in het begin nog even bezig met de boot die na ons startte, op een gegeven moment luisterde ik alleen maar naar Ard en hoorde ik Bianca, Nancy en Frans in mijn hoofd ‘volg de slag’ zeggen. Die boot na ons was na verloop van tijd uit het zicht, we hebben zelfs nog een boot ingehaald, het werd even spannend toen een pleziervaartuig voor de brug was gaan liggen, maar daar heb ik eerlijk gezegd niet veel van meegekregen, want ik zag het niet, hoorde bijna niks van wat de persoon op de brug via de megafoon omriep, ik hoorde alleen Ard. Rond een kilometer of 3 hadden we nog wel wat last van de wind en begon de boot wat de wiebelen, maar iedereen bleef stug doorgaan en we hervonden de balans. En dan is 4 km opeens voorbij. Wat waren we trots!

Nog trotser waren we toen bleek dat we gewonnen hadden en we zijn nu dus eigenaar van dit blik:

In het midden zie je dus de Vrouwenakkerse brug.

Maar het mooiste van de dag en de afgelopen 175 dagen is het welkome gevoel dat ik als nieuw lid bij OSSA ervaar! Ik vind het heel speciaal dat zoveel leden zich vrijwillig inzetten om je de eerste roeitechnieken bij te brengen via de basisinstructie, anderen je begeleiden in een C1 en skiff, je enthousiast aanbieden een keer in te stappen in een gladde 2, je toevoegen aan hun roeiploeg buiten de cluburen, je welkom heten bij hun wedstrijdtraining, je tips geven hoe je kunt verbeteren, je last minute klaarstomen voor je eerste wedstrijd & motiveren op de dag zelf (Bianca, Nancy, Frans, Ard, nogmaals dank!) en nog meer stralen als je wint dan jijzelf (Bianca 😊).

Karin