Roeien is Siebo’s ding. Er zijn zaken die je graag samen doet, maar even belangrijk is het om iets voor jezelf te hebben. Dus… roeien blijft Siebo’s ding en zal niet de mijne worden.
Aan de andere kant vind ik het wel erg leuk als er weer eens een evenement met partners wordt gehouden. Altijd valt het me op dat je bij Ossa zo warm welkom wordt geheten. Ook als je een tijdje niet bent geweest.
Over de uitnodiging voor het slotdiner hoefde ik dan ook niet lang na te denken. ‘Ja, graag’. Vooral toen ik zag dat het een slotdiner was met een ‘Oosters tintje’. Ik kook namelijk graag buitenlands, de oosterse keuken is daarbij mijn favoriet.
Mijn verwachtingen werden overtroffen. Bij binnenkomst gelijk ‘Hoi Tonny, hoe gaat het?’ Alsof je vorige week nog op de Westdijk was geweest. Een enkeling stond zich even af te vragen of Siebo nog wel met dezelfde vrouw was, ik ben aardig wat afgevallen, maar het was net of ik in een warm bad kwam. Het eten overtrof al mijn verwachtingen. Gevarieerd en verrukkelijk! Wat een werk moet dat geweest zijn. Ik geef het je te doen. Voor zoveel mensen 3 tot vier gangen te verzorgen. Al die voorbereidingen. Moet je niet aan denken. En dat allemaal door vrijwilligers. Compliment en dank aan alle mensen die zich zo hebben ingezet.
Voor mij een bevestiging dat Ossa een topclub is. En ik begrijp nog beter waarom Siebo zo vaak gaat roeien.
Tonny Brinkerink